Ambassadørane
Biletet spillar mykje på fornuft og begeistring over den storslåtte verda, og livets vide muligheiter. Biletet er laga av Hans Holbein ifrå 1533. Han har tenkt mykje på dei overbevisande trekka frå den filosofiske, vitskapelige og teologiske sida. Det virke som om det er mykje open tenking i lufta rundt detta biletet. Det er mennesket som er i sentrum, og dei virke begge to som visande og vitande om framtida med stivt blikk. Det har i seinare tid vist seg at elementa er den franske ambassadøren til England, Jean de Dinteville, og biskop av Auxerre og fransk ambassadør i Roma, Francois de Dinteville.
Bilete av Hans Holbein (1497- 1543)
Dei ser djupt beherska ut, med deira ytre uttrykk som osar av oldtidas urgamle stoltheit. Men ein kan sjå at mannen til venstre (ambassadøren)har ein klarare, verdsleg framtreden enn presten til høgre. Det er ein stor bevisstheit og kunnskap i måleriet, noko som tilførar det ein ekstra dimensjon.
Biletet skal vise den frie og levande kunstnartida. Med overlegne karakterar, jordnære fargar og nyansar. Biletet er malt i same tidsepoke, renessansen, som Van Eyck sine bildar. Igjen er det dei diplomatiske rollane som tar merksemda. Sjølve maleriet framhever i heilskap reiskapar som skal hjelpe framtidas uleste spørsmål. Dykk er ikledd valdsame kåper, med rein pels og dyrebar silke. Det er mykje mønstre på ”tapetet”, som er forma som sylindrar og blomstarrosar. Eg følar at biletet skal vise menneskets følelsar, personlegdom og en viss samansetning mellom objekta. Det tydar på at dei har brukt ein god del tid på å male veggmåleriar og banner. Noko som gir måleriet utsmykninger og romslege installasjonar.
Viss ein ser biletet frå eit anna perspektiv, kan ein sjå ein nedtona hovudskalle. Ein må lese hovudskallen nært inntil biletet, ovanfrå ned mot venstre, eller nede frå venstre opp mot høgre. Då trer skallen tydeleg fram, mens portrettet av dei to menn forsvinner meir i bakgrunnen. Detta skal være eit symbol på at dauden er det einaste sikre her i livet. Også i dette år hundrevar detta framleis eit mystisk, uvita mysterium.
Emnet til biletet ”Ambassadørene”, skal tilseie noko om den overvurderte statusen til dei velutdanna i dette tidsåret. Begge dei to svære ”maktelitane”, skal framheve sitt store ideal som rollemodellar. Noko som skal appellere til undervurderte bønder og den sletne arbeidsklassa. Kunnskap gir makt, seies det.
